Lauriëtte

Lauriette
Hi, Ik ben Lauriëtte

Ik ben een Product Owner, schrijver, diabetes type 1 ambassadeur en een bezige bij uit Rotterdam. Op deze blog schrijf ik over mijn levensavonturen, maar ook over het hebben van een chronische ziekte en hoe ermee te leven.

Op weg naar mijn motorrijbewijs: Het begin van mijn avontuur

Als adrenalinejunkie met een liefde voor snelheid heb ik altijd al gedroomd van het behalen van mijn motorrijbewijs. Het idee van de wind in mijn haren, de kracht van een motor tussen mijn benen en de vrijheid van de open weg heeft me altijd aangetrokken. Maar zoals dat vaak gaat met dromen, bleef het bij mij lange tijd bij dagdromen en uitstellen. Tot een aantal weken geleden, toen ik eindelijk besloot om de eerste stap te zetten op weg naar mijn motorrijbewijs.

Lees meer

De impact van samenleven met iemand die diabetes heeft

Voor een gezond persoon is het vaak moeilijk voor te stellen hoe het is om met diabetes type 1 te leven. Je hoort misschien iets over een sensor, een insulinepomp, een lage bloedglucose of soortgelijke zaken. Maar je komt er niet genoeg mee in aanraking om volledig te begrijpen waar het allemaal om draait. Dit wordt anders op het moment dat je meer tijd doorbrengt met iemand die diabetes type 1 heeft. Dat kan je broer, moeder, kind, partner of iemand anders zijn met wie je een intieme relatie hebt. In deze situatie sta je nog steeds aan de zijlijn, maar kom je veel meer te weten over hoe het is om met diabetes type 1 door het leven te gaan.

Lees meer

Vijf tips om je (tijdelijke) huis meer als thuis te laten voelen

In mijn eigen huisje voel ik mij veilig en vertrouwd. Het is er knus en comfortabel en daardoor is het mogelijk om tot rust te komen, weer op te laden en om de dingen te doen waar ik gelukkig van word. Maar ondanks dat het gevoel van ‘thuis’ heel erg belangrijk voor mij is, heb ik in de afgelopen jaren in best veel verschillende huizen gewoond. Het staat haaks op mijn behoefte aan  stabiliteit, maar het is wat het is. Zo’n twee jaar geleden vond ik in mijn eigen jaren dertighuisje het huiselijke gevoel waar ik zo naar verlangde. Waarmee ik ook hoopte om stabiliteit te vinden.

Lees meer

Terugvliegen naar Nederland voor mijn diabetesbenodigdheden

Een vriend in Spanje, een pandemie en het hebben van een chronische ziekte, kunnen tot heel interessante situaties leiden. Toen ik in januari bij mijn vriend was, merkte ik dat ik een punt had bereikt waarop ik er eigenlijk een beetje klaar mee was. Niet met hem of onze relatie, maar wel met alle stress en moeilijkheden die het hebben van een lange-afstandsrelatie in tijden van corona met zich meebrengt. De reis naar Spanje was niet al te gemakkelijk geweest en ik merkte dat ik ook niet echt uitkeek naar de terugreis. Het liefst was ik gewoon een tijdje gebleven, zonder terug te vliegen naar Nederland. En als ik dat had gekund, dan had ik dat ook gedaan. Maar ik moest hoe dan ook terug voor het ophalen van mijn diabetesbenodigdheden…

Lees meer

Waarom ik besloten heb om nog wat langer 29 te blijven

Vorig jaar heb ik mijn verjaardag niet gevierd. Of beter gezegd: niet kúnnen vieren. Kort nadat corona van een simpel griepvirus veranderde in een serieuze pandemie, was het vieren van je verjaardag met familie en vrienden allesbehalve verstandig om te doen. Dit jaar is het niet anders. Wéér een verloren verjaardag. Deze keer niet onmogelijk gemaakt door een verhuizing of een andere grote levensgebeurtenis, maar alwéér door het coronavirus.

Lees meer

Hoe ik als persoon met diabetes omga met het coronavirus

Ruim een jaar geleden werd het duidelijk dat het coronavirus meer is dan alleen een griepje. Van nieuwskoppen als ‘mysterieuze longziekte’ en ‘dodelijke longontsteking’ schrok ik nogal. Toen het virus langzaam de wereld begon te veroveren en met de dag ernstiger leek te worden, merkte ik dat ik angstig werd. Wat betekent dit voor mij, als eind twintiger die toentertijd nog rookte én diabetes type 1 heeft? Dit was sowieso al niet de beste combinatie, dat weet ik. Maar wat als ik in zo’n conditie ook nog eens het coronavirus krijg?

Lees meer

Groetjes vanuit mijn studio op Ibiza

Wanneer mijn vader mij ’s avonds, netjes voor het ingaan van de avondklok, met de auto thuisbrengt, rijden we op de snelweg langs een informatiebord van Rijkswaterstaat. “Blijf in Nederland. Samen tegen Corona.” Het klinkt zo vanzelfsprekend. Wanneer ik de woorden op mij in laat werken realiseer ik me dat ik zou willen dat het inderdaad zo gemakkelijk was: in Nederland blijven. In mijn eigen huisje, in de stad die ik mijn thuis kan noemen, dicht bij mijn familie en vrienden. En toch, ondanks dat dat voor mij heel belangrijk is, schrijf ik dit nu vanuit mijn studiootje op Ibiza.

Lees meer

Mijn favoriete vegetarische koolhydraatarme go-to pasta

Er zijn dagen dat ik graag een lekkere avondmaaltijd klaarmaak in goed gezelschap. En er zijn dagen dat ik alleen ben en gewoon iets wil eten zonder er al te veel moeite voor te doen. Op zulke dagen kies ik vaak voor één van mijn go-to maaltijden: een maaltijd die in een handomdraai klaar is en die ik met mijn ogen dicht kan bereiden. Het repertoire van mijn go-to maaltijden verandert zo nu en dan. Eerst was het gele rijst met kip, of woknoedels met groenten, en nu is het een vegetarische pasta, die ook nog eens koolhydraatarm is!

Lees meer

Drie dingen over diabetes waar ik vrij laat achter kwam

Op een gegeven moment verwacht je alles wel te weten. Zeker na meerdere jaren door het leven te gaan met diabetes type 1. Je leeft er tenslotte 24/7 mee en daardoor krijg je al snel het idee dat je alles inmiddels weet. Toch blijkt dat er altijd nog weer iets nieuws te leren is. Zelfs als je chronisch ziek bent. Zo zijn er een aantal dingen over diabetes waar ik pas vrij laat achter kwam. Het had mij kunnen helpen als ik mij die dingen eerder had gerealiseerd. Maar: beter laat, dan nooit. En misschien kan het jou ook helpen.

Lees meer

Een lange-afstandsrelatie in tijden van corona

Het is vroeg als ik naar het station loop. Het is nog een beetje schemerig en achter de ramen zie ik hoe het ontbijt snel wordt opgegeten en de laptop op de keukentafel weer wordt aangeslingerd. We leven in een vreemde wereld… Mijn trein vertrekt over negen minuten. Ik versnel mijn pas om er zeker van te zijn dat ik mijn trein niet mis. Mijn eerste bestemming van de dag is Schiphol. Je weet wel: de plek die je bezoekt als je op vakantie gaat. Voor mij geen vakantie. Ik stap in het vliegtuig om weer samen te zijn met mijn liefde. Ook in tijden van het coronavirus.  

Lees meer