Het is inmiddels half zeven en ik zit rechtop in mijn automatisch verstelbare bedje. Naast mij liggen twee vriendelijke dames. Denk ik hoor, ik heb ze nog niet gesproken dus misschien zijn ze wel helemaal niet vriendelijk. Snurken kunnen ze in ieder geval als de beste. Hoewel ik vol goede moed mijn oordopjes heb ingedaan, geeft dat weinig verbetering. Om de paar uur word ik wakker gemaakt voor metingen en tussendoor voel ik me soms even heel erg verdrietig, omdat het gewoon even teveel is.
Hoe het allemaal begon
In januari begon ik fanatiek te hardlopen, maar daar kwam al snel een einde aan door een kleine blessure aan mijn knie, een naar gevoel in mijn bovenbuik en een algemeen lamlendig gevoel. Het zal wel weer overgaan dacht ik. Toen ik me in maart nog steeds niet fit voelde, besloot ik naar de huisarts te gaan waar ik werd doorverwezen naar de internist. Begin april ging ik op bezoek bij de internist en zijn er een aantal onderzoeken uitgevoerd. Komende dinsdag krijg ik de uitslag van deze onderzoeken, maar ik heb zo’n vermoeden dat we die afspraak wel kunnen overslaan.
In de week voor mijn afspraak bij de internist gebeurde er een aantal vreemde dingen. Zo dronk ik enorm veel en moest ik daardoor logischerwijs vaker naar de toilet. En als we het over veel hebben dan heb ik het over zo’n 4.5 liter op een dag. Zodra mijn glas leeg was, stond ik alweer in de keuken om mijn glas te vullen, zoveel dorst had ik. Ook kreeg ik bij de opticien te horen dat de sterkte van mijn ogen flink achteruit was gegaan en als klap op de vuurpijl viel ik ook nog eens vier kilo af, wat voor mij vrij veel is, aangezien ik nu weer een enorm dieptepunt heb bereikt qua gewicht.
Eigen doktertje spelen
Dus ik rondneuzen op Google. “Ogen verslechterd en veel drinken”, krijg ik als eerste resultaat een linkje naar een website over chronische ziektes, diabetes. Hevige dorst, veel drinken, veel plassen, moeheid, gewichtsverlies, hongergevoel, sufheid, slechter en/of dubbel zien, verminderde weerstand. OKE. Best wel eng. Ik zal toch geen diabetes hebben? Neejoh, ik moet gewoon niet zoveel lezen over ziektes. Gewoon even de uitslag van de internist afwachten. Een week later begon het toch te knagen en besloot ik een klein beetje impulsief een glucosemeter te kopen. Waarom ook niet, zie ik in ieder geval dat er niks aan de hand is en kan ik het weer uit mijn hoofd zetten, hartstikke simpel.
Toen ik gisteren thuis kwam uit werk, was de glucosemeter bezorgd en besloot ik om gelijk een meting te doen. Prikpennetje, klein beetje bloed, hoppa in het apparaatje en vervolgens was de uitslag: “High”. Okey.. Volgens het boekje zou dat betekenen dat mijn bloedglucosewaarde boven de 33.33 mmol/l zou zijn. Wat vrij extreem is aangezien een normale bloedglucosewaarde tussen de 4 en 9 hoort te zijn. Alles hoger of lager is niet oke. Ik besloot nog een test te doen en het resultaat was voor een tweede keer “High”. Huh, dit apparaatje is vast stuk. Mijn vriend en ik besloten zijn bloedglucosewaarde te meten. De uitslag was precies wat je zou verwachten, dat apparaat werkte dus prima. Nouja, ik zou de volgende dag de huisarts en/of internist wel even bellen.
Op naar het ziekenhuis
Nee toch niet, het bleef door mijn hoofd spoken en ik besloot de huisartsenpost te bellen. De hoge waarde zat me dwars en de assistente kon me vast adviseren of ik er inderdaad mee kon wachten tot de volgende dag of dat ik toch even langs moest komen. Een uur later stonden we bij de huisartsenpost en bleek mijn bloedglucosewaarde inmiddels 25 te zijn. “Nou, dan hebben we er een nieuwe diabeet bij” – Wow. Okey. Nouja, dan weten we dat. Wat ik op dat moment niet wist, was dat ik gelijk opgenomen zou worden. De waardes die ik nu heb zijn veel te hoog en moeten zo snel mogelijk naar beneden.
De ziekenhuisopname na de diagnose van diabetes type 1
Bij aankomst in het Havenziekenhuis zijn er direct allemaal onderzoekjes gedaan en rond half twee ’s nachts werd ik in een rolstoel, wat ik erg vreemd vond aangezien ik nog prima kan lopen, naar mijn kamertje gereden. Inmiddels ben ik drie infuuszakken verder, is er al zo’n 4-5 keer in mijn vingertje geprikt en hang ik aan een insulinepomp.
Weet je wat het gekke is? Ik besef het nog niet helemaal. Sowieso het feit dat ik in een ziekenhuis lig vind ik vreemd aangezien ik nog nooit voor opname in een ziekenhuis heb gelegen. Maar het meest vreemde vind ik toch wel het feit dat ik diabetes heb. Zo van de een op de andere dag. Een chronische ziekte, waar ik de rest van mijn leven aan vast zit. Met prikken, insuline spuiten, alles in de gaten houden omdat mijn lichaam het allemaal niet meer zelf kan. En dat terwijl ik pas 24 ben. HALLO, doe eens even normaal. Waarom bestaat dit?! Waarom ik? Zoveel vragen. Het echte besef komt nog wel denk ik. Voor nu hoop ik dat we het snel onder controle kunnen krijgen en ik snel naar huis mag.
Sowww… schrikken! Beterschap! X
Wat heftig meid! Dat is dan even schrikken 🙁 Ik wens je heel veel stekte toe! Liefs
Het is soms niet eerlijk. Ik weet precies wat je bedoeld. Moet volgende week ook weer een opname dag (uitsluiten diabetes, of een bijnierprobleem of juist bevestiging krijgen). Ondanks dat het niet eerlijk is wil ik je op het hart drukken dat alles went. In het begin vind ik de goed bedoeld berichtjes van mensen erg vervelend. Zoals: “Je weet in ieder geval wat het is en hier kunnen ze wat aan doen.” Ik had zelf écht een moment van ‘rouw’, je hebt ineens door dat je zelfs je eigen lijf niet kan vertrouwen, dat is een erg rare constatering en daar kan ik nog steeds niet helemaal aan wennen. Ik wens je dus vooral veel succes met het accepteren van de situatie en die mensen met de goed bedoelde harten onder de riem kan je op den duur ook wel weer waarderen. Sterkte!
Wat een lieve reactie Noraly, dankjewel! Opzich waardeer ik alle reacties heel erg, alleen heb ik soms wat moeite met een simpele beterschapswens, het is niet zo alsof morgen alles over is 😛 xx
Wat een ontzettende grote klap moet dit voor je zijn. Sterkte. Het accepteren van een chronische ziekte (als je jong bent) is niet makkelijk, weet ik uit eigen ervaring.
Mag ik vragen welke chronische ziekte jij hebt?
Wow, heftig! Dat dat zo ineens kan opkomen joh, wist ik niet! Heel veel sterkte!
Waarschijnlijk heb ik het al langer hoor! Het is alleen lastig om te zeggen sinds wanneer, je merkt het natuurlijk pas als je eigenlijk te laat bent..
Jezus wat kut! Heel veel sterkte gewenst. Zet ‘m op daar! En blijf vooral je website lekker gebruiken als uitlaatklep. Dat lucht vast op op moeilijke momenten.
Ga ik doen Mijndert, dankjewel!
Wow wat heftig joh! Hopelijk kunnen ze je vlug helpen. Beterschap!
Nooooo! Wat k*t! Heb er geen ander woord voor 🙁 dat is even schrikken zeg!! Sterkte en hopelijk mag je heel snel het ziekenhuis verlaten! Ik ga voor je duimen 🙂
Dankjewel Jael!
Jeetje meid, toen ik net dit berichtje las schrok ik even! Dat ze ook zo snel wisten wat de diagnose was, dat moest ook even schrikken zijn voor jou… Ik wens je heel veel sterkte & ik denk aan je! Dikke knuffel.
De diagnose heb ik uiteindelijk zelf gesteld, hoe frustrerend dat ook is. Dankjewel Laura, dikke knuffel terug <3
Hee Lauriëtte,
Dit is allemaal precies zoals t bij mij is gebeurd 29 maart.. Alleen gebruikte ik de glucosemeter van mijn opa en heb er geen zelf gekocht en ben ik net 23 geworden. Verder alles precies hetzelfde… Bizar..
Hoe gaat het nu met je? Ben benieuwd naar je verhaal. Misschien kunnen we mailen?
Hoi Lauriëtte,
Ja dat is goed, heb je mijn email adres? Stuur maar een mailtje.
Het is allemaal in een stroomversnelling gegaan en net meet ik dan weer mn suiker en dan is t weer torenhoog en daar wordt ik dan zo chagrijnig van….. Ik heb t allemaal nog steeds niet onder controle ! terwijl het vorige week heel goed ging.. achja.. suikerspiegels stijgen en dalen net als mijn humeur haha! xx
Oh meid wat ontzettend naar dat dit je moet overkomen. Even schrikken is het wel. Begrijpelijk dat je het nog niet beseft, het is ook allemaal niet eerlijk soms… In ieder geval heel veel sterkte nu. Xxx
Dankjewel <3
Ohh wat ontzettend naar :(. Hopelijk is alles snel weer stabiel. Diabetes zit helaas ook in mijn familie, heb het zelf niet maar mijn broer, nichtje en oom wel.
Hopelijk mag je snel weer naar huis en geef het de tijd om het een plekje te geven. Heel veel sterkte <3
Oh men, ik snap wel dat je even geen ‘goede morgen’ hebt (refererend naar twitter). 🙁
Al die tijd in onzekerheid over wat er nu aan de hand is met je lichaam en dan krijg je dit. Ik wens je echt zo veel sterkte toe Lauriette! Hele dikke knuf!
🙁 Dankjewel Dina! Als het goed is voel ik me straks, als alles onder controle is, weer stukken beter 🙂 x
Jeetje, wat schrikken! Het is maar goed dat je zelf een glucosemeter hebt gekocht. Poeh, heftig hoor! Veel sterkte.
Woow, wat heftig! Ik snap dat je even de tijd nodig hebt om dit te verwerken… Hopelijk mag je in ieder geval wel snel weer naar huis!
Jeetje, wat klote zeg! Heftig ook dat het zo uit de lucht komt vallen. Ik sta er vaak niet bij stil hoe veel geluk ik heb dat ik gewoon gezond en wel op deze wereld sta. Jouw verhaal maakt weer duidelijk dat het elk moment weer helemaal anders kan zijn. Heel veel sterkte en een dikke knuffel! Gelukkig is het niet onoverkomelijk, en sla jij je er heus wel weer doorheen. Maar ik kan me voorstellen dat het nu allemaal heel erg kut is 🙁 Hopelijk mag je in ieder geval snel uit dat ziekenhuis!
Dat hoop ik ook! Het kan inderdaad zomaar van de een op de andere dag anders zijn Dankjewel Marlous, x!
Oh nee Lauriëtte, wat ontzettend rot voor je! Lijkt me heel erg schrikken als je zo ineens wordt opgenomen en het ziekenhuis is zo’n vreemde omgeving, vind ik – daar moet je ook echt even aan wennen. Ik kan me al helemaal niet voorstellen hoe vervelend het is om te horen dat dit een chronische ziekte is waar je altijd last van zult blijven houden. 🙁
Heel veel beterschap en liefs!
Het was even schrikken maar voor nu voel ik me redelijk koeltjes. De klap moet nog komen denk ik. Dankjewel <3 x
Ach Lauriette! Wat ontzettend kut is dit zeg. Ik weet even niet wat te zeggen. Ik denk aan je. XXXX
Nee, zeg! Wat ongelofelijk kut voor je! En wat heftig dat je gelijk wordt opgenomen in het ziekenhuis :(. Hopelijk hebben ze je snel weer opgelapt en mag je weer naar huis. En heel veel sterkte ook voor de komende periode, zal vast heftig worden!
Ach hemel Lauriëtte wat kut (excuse my french). En hoe scheef het ook is, maar wat goed dat je gewoon naar je eigen lijf hebt geluisterd en direct aan de bel trok. Kan me wel voorstellen dat het heel raar is om dan nu ineens daar te liggen en het is zo’n stroomversnelling gegaan is. Heel veel sterkte!
Dankjewel, x!
Jeetje, gisteren schreef je nog dat alles dik oké was en vandaag komt dit nieuws online. Het is ook niet echt eerlijk. Heel veel sterkte. Ik hoop dat het niet te erg is.
Liefs, Renate
Haha ja, hoe bedenk je het. Dacht er ook al aan 😛 Dankjewel Renate!
Hee meis, wat onwijs vervelend allemaal. Ik hoop maar dat je heel snel ontslagen wordt uit het ziekenhuis en wil je heeeeel veel beterschap wensen xxx dikke knuffel
Wat schrikken zeg. Ik hoop dat het snel beter met je gaat en dat je weer naar huis mag. Heel veel sterkte!
Jeetje ik schrik hier van! Wat heftig zeg meid, ik kan dan ook niks anders dan je heel veek sterkte wensen. Hopelijk mag je gauw weer lekker naar huis toe en kun je daar aan je verwerkingsproces beginnen. <3 dikke knuffel!
Wouw dat is zeker even schrikken, helaas kan ik je eigenlijk enkel maar heel veel sterkte wensen en hopen dat je gouw weer lekker naar huis mag. Dan kan je langzaam heel langzaam alles een plekje gaan geven.
Wauw, wat een spannende periode breekt er voor jou aan! Ik heb toen ik jonger was moeten meemaken hoe mijn zus diabetes kreeg en kan me dus een beetje voorstellen wat er door je heen moet gaan.. Zet hem op hoor! Het is niet het einde van de wereld, maar wel een begin van een nieuw leven!
Haha je brengt het wel positief. Ik weet nog niet zo goed of ik blij moet zijn met dat nieuwe leven, maar we gaan het zien 🙂
Heb je type 1 of type 2? Bij beiden kan je mits de juiste medicatie en de juiste opvolging perfect leven. Er zijn ergere chronische ziekten denk ik dan!
Toch moet dit vrij schokkend aankomen.. Veel sterkte en moed toegewenst.
Perfect leven? Er zijn ergere chronische ziektes? Ik weet dat je het aardig bedoelt maar diabetes is ontzettend heftig en betekent dagelijks, elk uur bezig zijn met ziek zijn. Schommelingen in bloedsuiker zijn echt ontzettend vervelend en nou goed. Ik heb zelf geen diabetes maar ken iemand met diabetes en kan je vertellen dat dat moeilijk is en tuurlijl zijn er ergere dingen, maar dit is wel ja ook ik zeg maar even kut. Maar nogmaals ik snap dat je het lief bedoelt maar het klinkt als onderschatten van zoiets.
Lauriette heel heel heel veel sterkte toegewenst. Hopelijk voel je je nu snel wat beter maar neem de tijd voor jezelf en om hieraan te ‘wennen’ en gewoon even alle uitlaatkleppen gebruiken die je hebt. Veel liefs
Thanks May voor het uitspreken van mijn gedachten <3 Dankjewel, ik ga het avontuur positief tegemoet 🙂 xx
Mijn vader heeft zelf diabetes type 2. En aangezien ik nog bij hem inwoon, merk ik welke impact dat heeft op een mensenleven. Maar als ik dan vlogs zie van Lisanne, en ik hoor verhalen van mensen met fybromyalgie of CVS, dan valt er best goed te leven met diabetes, mits je de juiste medicatie gebruikt en op tijd op controle gaat. Het is nu een rotperiode, omdat alles onzeker is, maar eens alles min of meer op punt staat, kan je er best oud mee worden en goed leven leiden!
Wat vervelend zeg! Hopelijk krijgen ze het snel onder controle. Heel veel sterkte!!!
Pfoeeeh jeetje wat heftig joh, dat je zomaar ineens in het ziekenhuis ligt met een chronische ziekte. Ik kan alleen maar zeggen: veel sterkte!!
Jeetje wat heftig! Heel veel sterkte!
Dat is niet leuk 🙁 als je lichaam ineens en vooral op zo’n jonge leeftijd je in de steek laat. Sterkte de komende tijd <3
Jeetje meis, wat een schrik. Ik hoop dat je snel naar huis mag, maar neem je tijd. Dit is echt heftig. Niet alleen voor je lichaam, ook voor je geest. Neem voor alles de tijd. Take care. X
<3 x
He gatsie zeg… Wat heftig!!
Zo van de een op de andere dag.
Ik hoop dat ze het allemaal snel onder controle hebben en dat je lichaam en jij zelf redelijk snel op één lijn zitten. Beterschap!!
Jeetje wat pittig! Heel veel sterkte en hopelijk ben je snel weer op je goede waardes terug.
Wat vervelend en lijkt me inderdaad heel erg schrikken. Ik hoop ook dat je snel naar huis mag, ik duim voor je! Dikke knuffel!
Wow, ik kan me voorstellen dat dat een enorme schok moet geweest zijn! Beterschap!
Heel veel sterkte. Ik snap heel goed dat je bang bent en met veel vragen zit, ik hoop dat je familie of vrienden je steunen. Ik steun je in iedergeval van wat verder weg. Beterschap.
Wat heftig en naar.. Logisch dat het nog niet helemaal doordringt! Sterkte!!
Dat is inderdaad heel erg plotseling en naar… 🙁 Heel erg veel sterkte en natuurlijk beterschap!!
Sterkte Lauriëtte! Echt waardeloos dit. Hoop dat het snel weer beter gaat :*
Woww dat is even schrikken! Ook zo uit het niets, bizar! Ik hoop dat je goed geholpen wordt en dat je snel weer naar huis mag! Sterkte & beterschap <3
Jee wat heftig zeg, dat is inderdaad écht niet leuk. Ik ken een aantal mensen met diabetes en weet wat voor impact het op je leven kan hebben, iets dat veel mensen nog wel eens onderschatten. Hopelijk voel je je snel beter en mag je weer naar huis. Dikke knuffel! X
Wat heftig, heel erg schrikken. Ik hoop dat je goed geholpen word.
Wat ik me afvroeg, heeft je huisarts nooit je suiker geprikt? ook niet voor je doorverwijzing? Is namelijk bijna een kunst fout.
Ik hoop dat je wat aan de diabetes verpleegkundige hebt en de zorg. Hopelijk voel je je snel weer beter
Toen ik bij mijn huisarts om een verwijzing vroeg had ik als klacht dat ik last had van mijn bovenbuik, dus ik begrijp dat mijn huisarts niet heeft geprikt. Wat ik wel ernstig vind, is dat de internist na het horen van mijn klachten, pijn bovenbuik, veel drinken, veel plassen, verslechterd zicht, niet heeft geprikt.. Het hokje was zelfs ook niet aangevinkt op het bloedprikformulier… Dankjewel 🙂
Wat enorm schrikken, Lauriëtte. Het is natuurlijk enorm wennen, en het veranderd je leven ingrijpend, maar gelukkig valt met diabetes goed te leven. Dus ik hoop dat na alle schrik je daarin voor jezelf een goede weg weet te vinden, zodat het diabeet zijn je leven niet overheerst. Sterkte!
Dankjewel Paul, lief!
Hoihoi,
Ik kwam vanmiddag op jou instagram terecht. En zag ook dat je nog maar net gediagnostiseerd bent met diabetes type 1 net als mij nu ongeveer een jaar geleden. Heel heftig. Zeker als je nog zo jong bent. Ik ben dit jaar net 15 geworden en heb er veel moeite mee gehad. Ik ken me terug in jou verhaal. Mensen denken goed te doen met beterschapkaartjes daar werd ik heel erg gefrustreerd van want ik word niet meer beter nooit meer. Heel veel sterkte en je kan me altijd mailen!
Kus
Willemijn
Hi Willemijn, super lief dat je een reactie achterlaat! Dankjewel! <3
Heyy! Zit je nu ij de honeymoon fase? Ik heb er 2 maanden nadat ik gediagnostiseerd was in gezeten tot zo’n twee weken geleden ben ik weer insuline gaan spuiten! Heel raar bijna een jaar niks gespoten geen kortwerkende en geen langwerkende! Nu is het weer allemaal op nieuw begonnen
Groetjes
Ja klopt! Vind het maar een vreemd iets! Ik hoef bij mijn ontbijt en lunch nu helemaal geen insuline te spuiten, alleen bij het avondeten en voor het slapen gaan de langwerkende insuline. Ohjeetje het kan dus echt een jaar duren! 🙁 Aan de ene kant vind ik het nu wel fijn, maar ik zie er tegen op om straks dan alsnog weer helemaal opnieuw te beginnen.. Hoop dat je er snel weer aan gewend bent! 🙂 Liefs!
Hoi,
Hoe is het nu met je? Ik heb zelf nu 18 jaar diabetes en ben 28. Als je tips wilt mag je altijd mailen! Gebruik je een pomp of pen?
Liefs!
Hoi Lydia! Wat lief dat je een berichtje achterlaat. Het gaat eigenlijk best goed, we zijn nu bezig om mijn koolhydraatratio te berekenen en daaruit blijkt dat ik niet zoveel insuline nodig heb voor de hoeveelheid koolhydraten die ik eet. Betekent wel dat ik mezelf redelijk snel een hypo in help 🙁 Voor nu gebruik ik een pen, misschien over een paar jaar over op de pomp, wat gebruik jij? Ik houd het in gedachte, lief, dankjewel! x
Hoi Lauriette,
Ik ben toevallig op je site gestuit doordat ik opzoek was naar een specifiek diabetes tasje. Ik ben 20 jaar en heb nu 2 maanden diabetes. Het is echt bizar in hoeverre het verhaal van je ontdekking en opname in het ziekenhuis gelijk is aan dat van mij. Ik kan me echt exact vinden in hoe je je voelde en hoe die hele ervaring voor je is geweest. Je bent inmiddels al een hele tijd verder en ik hoop dat je je draai hebt kunnen vinden. Dat zal mij ook een beetje rust geven voor de toekomst.
Groetjes, Demi
Hey Demi, Lief dat je een reactie achterlaat en ‘fijn’ dat je je herkent in mijn verhaal. Over vier maanden is het alweer een jaar geleden dat ik werd opgenomen en om je gerust te stellen, ik heb mijn draai gevonden 🙂 Ik hoop dat dat bij jou ook gaat lukken. Ben je erg geschrokken? Hoop dat het goed met je gaat, succes de komende tijd! Mocht je willen praten of ervaringen willen uitwisselen, je weet me te vinden! 🙂 Geniet van je zondag, liefs!