Depressie; Let’s leave it all behind

Het afgelopen jaar was onverwachts en heftig. Zeker als ik er een paar maanden later op terug kijk, vind ik het ook best moeilijk om te verwoorden wat er nu precies allemaal gebeurd is. Begin april, eigenlijk een paar maanden daarvoor ook al, ging het ronduit klote. Twee maanden later deelde ik dat met de buitenwereld. De eerste maand werd ik van het kastje naar de muur gestuurd en verergerde de situatie eigenlijk alleen maar. Toen een potentiële oplossing in zicht kwam, durfde ik er eigenlijk pas over te praten.

Depressie Let's leave it al behind

Dagenlang waren Kika en het bed voor mijn gevoel de enige uitweg.
Ik blijf het zo lastig vinden om deze foto terug te zien…

Dit jaar begon ik met het goede voornemen om met een positieve kijk op het leven, te leven met de dag. Vier maanden later stond ik bij Vitaalpunt op de stoep met een depressie. Of dat het goede woord is weet ik eigenlijk niet, want uiteindelijk kwam het neer op een mix van een quarterlifecrisis, perfectionisme en een identiteitscrisis. Lang verhaal kort, vond ik toendertijd dat alles perfect moest zijn en op een efficiënte manier behaald moest worden. Begon ik ergens aan, dan sloeg ik ook gelijk door. Zat er iets tegen? Dan verging voor mijn gevoel de wereld. Alle prikkels gingen richting het extreme. Tijdens mijn studie was ik een bootje met een bestemming dat wist welke richting die moest varen. Na het behalen van mijn diploma verdween de bestemming en lag het bootje, wat niets liever wilde dan varen, met heel veel tegenzin hartstikke stil. Tijdens mijn behandeling bij Vitaalpunt heb ik geleerd om beter naar mezelf te luisteren en dingen te accepteren zoals ze zijn. Het hoeft niet allemaal efficiënt en perfect. Nu, inmiddels zes maanden verder is er nog steeds geen concrete bestemming, maar geniet het bootje elke dag van de zee, de meeuwen, de stilte en alle andere mooie lichtpuntjes.

Deze ervaring schreef ik voor Vitaalpunt, waar ik wekenlang intensief begeleid ben.

De afgelopen tijd heb ik zo enorm veel geleerd, waardoor ik me een stuk stabieler voel vergeleken met vorig jaar. Ik heb geleerd om naar mezelf te luisteren en minder waarde te hechten aan wat andere mensen van me vinden of denken. Eerder schreef ik over energiegevers en energienemers, dit speelt nog steeds zo’n belangrijke rol in mijn dagelijkse leven! Op het moment dat ik merk dat er een energienemer actief is, probeer ik deze direct uit de weg te ruimen. Het kunnen kleine dingetjes zijn hoor! Om een voorbeeld te noemen, het 1x in de week boodschappen doen heeft mij enorm veel rust gegeven.

Ik ben tijdens mijn therapie begonnen met hardlopen. Heb geleerd dat ik er mag zijn en dat ik met beide benen stevig op de grond kan staan en me dan zeker kan voelen. Mindfulness is ook heel erg belangrijk geweest. Kan je iets aan de situatie veranderen? Zo ja, doe het dan vooral. Zo nee, probeer het dan te accepteren, je kan je er dan wel druk om gaan maken maar daar heb je eigenlijk niet zoveel aan en kost alleen maar energie.

Depressie Let's leave it al behindIs het nu dan pats boem allemaal voorbij? Nee, helaas werkt het niet op die manier. Ik ben er nog dagelijks intensief mee bezig. Probeer mijzelf te beschermen en ervoor de behoeden dat ik nogmaals in hetzelfde zwarte gat val en dat is moeilijker dan het in eerste instantie lijkt. Gewoontes die al jarenlang gewend bent, zijn moeilijk om af te leren. Ik heb een aantal afspraken met mijzelf gemaakt en daardoor gaat het op dit moment aardig goed! Binnenkort zal ik hier iets over schrijven, ik heb zo’n vermoeden dat het meer mensen kan helpen om een prettiger leven te leiden.

Bovenstaande foto’s laten voor mij een enorm verschil zien. Toevallig beide gemaakt na een bezoekje aan de zonnebank, omdat ik vrolijk word van mijn sproetjes. Ook toevallig vanuit dezelfde hoek. Op de linker foto, gemaakt in april, zie ik een geforceerde glimlach en vermoeide, absoluut niet stralende ogen. Iemand die enorm in de knoop zit met zichzelf. Op de rechterfoto, een paar weken terug gemaakt in december, zie ik mezelf hoe ik wil zijn en nu ben. Een kleine sprankeling, een oprechte lach en een stuk minder zorgen. Ergens heb ik het gevoel dat alleen ik het verschil zie omdat ik weet hoe verschillend ik me voelde, maar misschien dat voor anderen ook een zichtbaar verschil is.

In september maakte ik met mijzelf de afspraak om een mooi symbool te kopen op het moment dat ik ‘de periode’ kon afsluiten. In eerste instantie had ik mijn zinnen gezet op een mooi zilveren kettinkje van Coeurblonde, met een zilveren blaadje en de boodschap: “Leaf it al behind”. Mooi. Ik besloot om op internet een beetje rond te neuzen, het blaadje vond ik namelijk een beetje ielig en ik wilde juist een hangertje dat kracht uitstraalde. In de webshop van Ever After Heirlooms op Etsy vond ik een prachtig kettinkje, met een sterke en krachtige ‘leaf’, uit Hawaii nog wel! Ik draag hem elke dag met trots 🙂

Depressie Let's leave it al behind

Zonder Vitaalpunt, mijn ouders, vriend, vrienden en jullie, mijn lieve lezers, was het me niet gelukt. Het schrijven op mijn blog was en is een hele fijne uitlaatklep en ik word nog steeds elke dag enorm blij van jullie reacties. Bedankt daarvoor!

Het waren ups en vooral veel downs, maar ik heb het overwonnen! 🙂