Kort samengevat komt het hebben van diabetes er op neer dat je je eigen bloedglucose in balans moet houden. Als je iets eet tel je de koolhydraten en spuit je insuline. Spuit je teveel insuline, dan blijft er te weinig suiker over in je bloed en krijg je een hypo. Dat klinkt eigenlijk heel eenvoudig en om heel eerlijk te zijn is dat het soms ook wel. Met nadruk op soms. In de meeste gevallen is het namelijk niet eenvoudig en kan het lichaam erg onvoorspelbaar zijn. Zelfs nu ik bijna een jaar diabetes heb, durf ik eerlijk toe te geven dat ik soms nog steeds vol verbazing naar de uitslag op mijn bloedglucosemeter kijk en er niks, maar dan ook niks van begrijp.
De hypo’s maken het vervelend
Het meest vervelende aan het hebben van diabetes vind ik de hypo’s. Bij een hypo is je bloedglucose te laag en word je trillerig, een beetje flauw en ga je transpireren. Op zo’n moment is het belangrijk om iets te eten, zodat je bloedglucose stijgt.
Stel je voor; Het is al laat en je bent op de bank al een beetje half in slaap gedommeld. Tijd om naar bed te gaan. Je wilt op dat moment niets liever dan wegkruipen in je warme holletje. Omdat je heel even vergeet dat je diabetes hebt ga je je tanden alvast poetsen en daarna besef je je dat je je bloedglucose nog even moet meten. De meter geeft 4.0 mmol/l aan. Nét geen hypo. Ja, daar kom je de nacht niet mee door. In dat geval ben je verplicht om nog een pakje sultana, prince mini stars koekjes, liga of een ander tussendoortje naar binnen te werken. Op dat moment haat ik het hebben van diabetes écht. Je wilt geen koekje, je wilt slapen.
Dan spuit je toch gewoon minder insuline?
Ha! Hoe vaak ik dat al wel niet gehoord heb. Zo simpel is het helaas niet, je hebt namelijk nog met twintig andere factoren te maken, die allemaal invloed hebben op je bloedglucose en daardoor is het bijzonder lastig om een goed ratio te berekenen. Maar inderdaad, met een kleine aanpassing in mijn ratio, waardoor ik nu minder insuline spuit, heb ik het samen met Diabeter voor elkaar gekregen om minder hypo’s te krijgen. Voorheen had ik gemiddeld genomen elke dag een hypo, waarvan eens per week een zware hypo onder de 2.0 mmol/l. Met mijn nieuwe ratio dat ik sinds halverwege maart gebruik heb ik nog maar eens in de drie dagen een hypo! De nachtelijke hypo’s zijn ook zo goed als verdwenen. Vorig jaar had ik elke twee weken wel een keer een nachtelijke hypo en in 2016 heb ik er pas twee gehad!
Nieuwe meter en prikpen
Toen ik nog onder behandeling was bij het ziekenhuis kreeg ik regelmatig te horen dat ik niet zo bezig moest zijn met mijn waarden en schemaatjes. Tsja, wat doe je eraan? Dat vind ik nu eenmaal leuk. Het is fijn om alles in één overzicht te hebben, want dan zie je tenminste een beetje hoe het werkt. Nu ik bij Diabeter onder behandeling ben krijg ik de schema’s gewoon toegestuurd! Mijn nieuwe bloedglucosemeter (it’s so pretty!) heeft een USB aansluiting en zo kan ik al mijn waarden doorsturen naar Diabeter en krijg ik het verslag van de afgelopen drie weken zelf ook toegestuurd. Ook heb ik een nieuwe prikpen gekregen waar een cartridge in zit met kleine naaldjes, zodat ik deze niet meer na elke vingerprik hoef te vervangen, super fijn!
Leuk hoe gelukkig je kan zijn met nieuwe diabetes goodies! 😉
Haha je laatste zin! Maar hé, wat fijn dat het weer een stukje beter gaat en je goede begeleiding krijgt 🙂
Wat gaat dat beter bij diabeter. Helaas nemen ze geen oude dames aan ha ha. Maar wel heel goed dat er veel nauwkeuriger naar je waardes gekeken wordt. Het ziekenhuis is toch een beetje oudbollig, vooral in academische ziekenhuizen. Geloof me, na 20 jaar snap ik nog steeds niet waarom ik een bepaalde waarde heb, erg vervelend en dat went nooit. Zeker als perfectionist wil je begrijpen wat je doet, waar je zo hard voor werkt. Ik heb 2 jaar geleden ook allerlei ratio’s laten berekenen samen met de dietiste. Die kreeg een punthoofd van mijn waardes en vond dat ik moeilijk instelbaar was, gezien mijn eetgedrag. Maar Lauriette superfijn dat de nachtelijke hypo’s minder zijn geworden. xx