Aan de buitenkant is niets te zien. Mijn lichaamsbouw doet vermoeden dat ik regelmatig sport, veelal gezond eet en dus bewust met mijn voeding bezig ben. Ik word dan ook vreemd aangekeken als ik met mijn slanke bouw vertel dat ik diabetes type 1 heb. “Maar jij bent toch helemaal niet dik…?!”
Recap van de diagnose
In de lente van 2015 ben ik gediagnostiseerd met diabetes type 1. Na maandenlang rondgelopen te hebben met vage klachten besloot ik om een bloedglucosemeter te bestellen. Niet om mijn vermoedens te bevestigen, maar juist om aan te tonen dat ik mij druk maakte om niets. Maar helaas, de uitslag op het schermpje zorgde ervoor dat ik diezelfde avond nog opgenomen werd in het ziekenhuis. Nadat ik daar een beetje van de schrik bekomen was, vroeg ik de volgende dag aan de diëtiste hoe het nu allemaal verder moest. Wat mag ik niet meer eten, en nog veel belangrijker; wat wel? Zij vertelde mij dat ik in principe gewoon alles nog kon eten. Als het maar met mate was, én er een dosis insuline tegenover stond.
Alles is ongezond
We leven in een tijd waar steeds meer voedingsmiddelen ‘ongezond’ blijken te zijn. Van aspartaam krijgen we kanker, van zout krijgen onze nieren een opdonder en dankzij vetrijke producten slibben onze aderen langzaam dicht. Zo is er over alles wel iets positiefs en negatiefs te zeggen. Zo leeft er ook het idee dat je van suiker diabetes krijgt én dat ik als persoon met diabetes type 1 dus niks lekkers meer mag. Nog steeds krijg ik regelmatig van familie, vrienden en collega’s de vraag: “Mag je dat wel eten?” Waarop ik met een brede lach antwoord dat ik alles mag eten, en zelfs wil en moet eten omdat ik graag zoveel mogelijk calorieën binnenkrijg.
Het is weer eens iets anders. Waar veel mensen calorieën tellen met de achterliggende reden om af te vallen, doe ik dat juist andersom met de wens om aan te komen. Ondergewicht mag ik het niet meer noemen met een inmiddels bereikt BMI van 18.5, maar het kost mij nog altijd erg veel moeite om aan te komen. Hoe erg ik ook mijn best doe met het binnenkrijgen van veel calorieën; ik kan eten wat ik wil, maar tot op heden heeft zich dat nog nooit vertaald in een vetrolletje te veel. Er zijn zelfs periodes geweest dat ik elke ochtend slagroom door mijn volle yoghurt roerde en roomboter toevoegde aan elke maaltijd.
De struggle van de carbs
Dat is ook gelijk de reden dat ik ‘graag’ koolhydraatrijke producten eet, want daar zitten nu eenmaal veel calorieën in. Maar is dat nu wel zo handig…? Daar zijn de meningen over verdeeld. Pizza, pasta, rijst, satésaus, patat, het kan in principe allemaal. Maar na een tijdje kwam ik erachter dat mijn lichaam aardig hard moest werken om die 100 koolhydraten weg te krijgen. Er mag dan misschien wel insuline tegenover staan, maar met zulke hoeveelheden koolhydraten is het in balans houden van je bloedglucosewaarden toch een stuk lastiger. Met als gevolg dat je makkelijker in een hypo of hyper terecht komt. Met dat gegeven ben ik op zoek gegaan naar koolhydraatarme alternatieven. En dan niet gelijk low-carb zodat je helemaal geen koolhydraten meer binnenkrijgt, maar meer richting de 25-30 koolhydraten per maaltijd.
In mijn zoektocht naar goede koolhydraatvervangers ben ik bloemkoolrijst gaan eten in plaats van volkoren rijst en courgette spaghetti in plaats van normale spaghetti. Het ‘nadeel’ van koolhydraatarme gerechten is dat je daarmee ook gelijk een bepaalde hoeveelheid calorieën misloopt. En dat is jammer, want die ‘vetjes’ heb ik juist nodig! Toch lijkt het mogelijk om met een klein beetje fantasie een gerecht in elkaar te knutselen met weinig koolhydraten en veel calorieën. Zo maakte ik laatst courgette spaghetti met pesto, champignons en ontbijtspek met slechts 10 koolhydraten, maar toch 482 calorieën! Maar ook met zulke recepten is het gezien de hoeveelheid verzadigde vetten niet aan te raden om dit dagelijks te eten.
Wat is verstandig? Veel calorieën én koolhydraten zodat ik aan kan komen in gewicht? Weinig koolhydraten, veel calorieën en dus veel verzadigde vetten? Of weinig koolhydraten voor een betere balans van mijn bloedglucose, met mogelijk gewichtsverlies als gevolg? Het blijft een puzzel, maar volgens mij is het antwoord op de meeste vragen met betrekking tot voeding: balans.
Hoe zorg jij voor een goede balans?
Hoi Lauriette,
Goed stuk! Ik worstel met dezelfde vraag. Dunner wil ik niet worden maar tegelijkertijd merk ik dat teveel koolhydraten resulteert in hypers. Lastig he? Ik lijk het het beste te doen met 30 tot max 40 koolhydraten per maaltijd (minder bij het ontbijt) en dan maar veel kaas, worst, noten en olijven ernaast. Al begin ik die na 8 weken ook al aardig zat te worden 😉.
Jij ook sterkte met het vinden van de juiste balans!
Hi Melanie, dankjewel! ‘Fijn’ om te horen dat er meer mensen zijn met dezelfde struggle. Ik merk zelf ook dat 30-40 een prettige hoeveelheid is! Stom he, hoe je dat dan zat wordt? Na een aantal weken overal slagroom en roomboter aan toe te voegen (om een voorbeeld te geven), was ik er ook wel weer even klaar mee. Haha! 😉 Succes!