“Ooit, heb ik een werkplekje met een prikbordwand.” Dit zei ik zo’n vijf jaar geleden, nadat ik online een foto had gezien van een creatieve werkplek, mét een wand die bestond uit kurk. Nu heb ik wel vaker van dit soort ideeën; maar de ene keer blijft zo’n idee hangen en de andere keer ben ik het na een uur alweer vergeten. Dit was nu typisch zo’n idee dat altijd in mijn achterhoofd bleef hangen. Zo wist ik precies waar en hoe ik in het nieuwbouwhuis een prikbordwand wilde maken. Helaas moest dat nog even wachten. En nu, jaren later, heb ik eindelijk een prikbordwand in mijn eigen huisje!
Lees meerTegen de tijd dat zo’n beetje alles in mijn huis ‘klaar’ was, trof ik elke keer als ik de hal inliep een grote bende aan. Mijn slaapkamer, woonkamer en bijbehorende werkplek kregen de hoogste prioriteit. De hal bleef over en werd eigenlijk vooral als opslagruimte gebruikt. Totdat ik opeens de kolder kreeg en de kast, die een tijdelijk plekje in de hal had gekregen, op Marktplaats zette en dezelfde dag nog opgehaald werd. Het was hoog tijd om iets met de inrichting van mijn hal te gaan doen!
Lees meerIn de huizen waar ik de afgelopen jaren heb gewoond, was het gemis van een fijn werkplekje iets wat ik erg jammer vond. Als iemand die graag tijd besteed aan (online) projectjes, breng ik logischerwijs veel tijd door met mijn geliefde macbookje. Het niet hebben van een comfortabele werkplek zorgde er daardoor voor dat ik de dingen die ik graag wilde doen, daardoor soms niet gedaan kreeg. Ook was het soms lastig dat ik mij niet terug kon trekken en écht even helemaal alleen kon zijn; in mijn eigen wereld, met de nodige focus.
Lees meerDaar ben ik weer vanuit de lucht. Het lijkt wel het enige moment te zijn waarop ik even rustig alles van mij af kan schrijven. Deze keer ben ik niet onderweg van Rotterdam naar Girona, maar van Girona naar huis. Mijn huis. Mijn eigen plekje. Het plekje dat hopelijk zeer binnenkort ook ’thuis’ is. Terwijl ik begin met het schrijven van dit artikel, luister ik naar een nummer met de volgende titel: “From here we move forward.” En zowel de muziek zelf, als de titel van het nummer triggerde mij om een korte update te schrijven over mijn nieuwe huis, de afgelopen vier weken en de verhuizing. Er is namelijk veel gebeurd!
Lees meerMoe. Niet alleen omdat mijn wekker vanochtend om half vijf ging, maar ook omdat ik afgelopen weekend en de dagen daarvoor, flink in de weer ben geweest. Randjes afplakken, muurtje sauzen, nog meer afplakken, nog een muurtje sauzen. Kwasten en rollers schoonmaken, thuis even eten, ritje langs alle bouwmarkten voor meer verf en meer tape. En repeat. Vier dagen achter elkaar. Moe, maar voldaan.
Lees meerHoewel ‘ons nieuwbouwhuis’ een beetje vreemd klinkt, nu dat we uit elkaar zijn, klinkt ‘het nieuwbouwhuis’ nog veel vreemder. Afstandelijk, alsof het niets is. Terwijl we er samen toch iets heel moois van hebben weten te maken. Voordat ik begin aan mijn nieuwe avontuur in mijn eigen nieuwe huisje, wil ik graag laten zien hoe mooi ons huis is geworden, nadat ik maandenlang regelmatig updates deelde over de status van het huis, maar nooit echt het eindresultaat heb kunnen / willen delen.
Lees meerEigenlijk weet ik niet zo goed waar en hoe ik moet beginnen. Voor mijn gevoel is het maanden geleden dat ik de laatste update over het huis schreef, terwijl het in werkelijkheid nog maar drie weken geleden is. En in die tijd is er veel gebeurd! Eigenlijk teveel om je even over bij te praten. Maar het belangrijkste is dat we verhuisd zijn, dat zo’n negentig procent van dat allemaal goed is gegaan en dat ik mezelf na een flinke dip elke dag weer een beetje beter voel. Dus dat is fijn!
Joehoe, ik leef nog hoor; mocht je je dat afvragen! Het is op dit moment iets stiller dan normaal en dat heeft een hele logische, totaal niet onverwachte reden. We zijn namelijk druk bezig met het nieuwe huis en alles wat daarbij komt kijken. De afgelopen weken is ons huis van een grijze ongezellige ruimte langzaam veranderd in een thuis; met een plafond zoals we dat wilden, mooie strakke wanden en hier en daar zelfs een subtiel kleurtje. Het begint er allemaal steeds gezelliger en leefbaarder uit te zien. En het gaat allemaal zo snel! Maar toch ook langzaam.
Ondanks dat er de afgelopen weken eigenlijk nog niet zo gek veel is gebeurd, voelt het alsof ik in een sneltrein zit, of beter gezegd anno 2018: een intercity. Als ik niet aan het werk ben of in bed lig te slapen, dan ben ik/zijn we bezig met het huis. Misschien niet fysiek, maar in mijn gedachten denk ik nog maar aan weinig anders. En dat voelt soms best een beetje gek kan ik je vertellen. Daarom was ik ook blij dat ik afgelopen weekend voor het eerst sinds een paar weken weer even een paar kleine momentjes voor mijzelf had. Even een momentje om te lanterfanten en te doen waar ik zin heb. Nu kan het nog, denk ik; het gaat allemaal nog druk genoeg worden! 😉
Lees meerNa vele nachten, weken en maanden wachten is het dan eindelijk zover. De oplevering van ons nieuwbouwhuis! Aankomende donderdag krijgen we de sleutel en kunnen we van het huis ons thuis gaan maken. Het is zo mooi geworden dat we bijna nergens anders meer aan kunnen denken en nu écht de nachtjes aftellen! In de laatste update die ik schreef in oktober, vertelde ik dat het dak was geplaatst en dat het huis an sich daarmee zo goed als af was! Toch zijn er daarna, zo blijkt, nog een aantal maanden nodig voor alle binnenwerkzaamheden van het huis.
Lees meer