Zoals ik twee weken geleden schreef in mijn artikel over mindfulness, zijn we continu bezig met het stellen van doelen, het aangaan van challenges en altijd maar bezig met het creëren van nog hogere verwachtingen van onszelf. Het is vermoeiend. We leven op dit moment in een maatschappij met een enorme prestatiedruk en vooral generatie Y heeft hier veel mee te maken. Bij mezelf merk ik dat het een enorme druk geeft; zelfs als het leuke doelen en challenges zijn. Je creëert een verwachting en vervolgens moet je daar aan voldoen. Lukt het niet? Dan ben je teleurgesteld en teleurgesteld zijn is niet leuk.
In het algemeen stel ik best wel hoge eisen aan mezelf en ik merk dat het een beetje teveel wordt soms. Daarom heb ik besloten om mijn doelen en challenges te beëindigen, of er op een andere manier mee om te gaan, zodat het minder voelt als een verplichting.
100 Happy Days
Eind maart schreef ik over de 100 Happy Days challenge. Vol enthousiasme begon ik aan deze challenge en ik vond het ook heel erg leuk! Tot het moment kwam waarop het als een verplichting begon te voelen, wat natuurlijk niet de bedoeling is. Het hele idee van de 100 Happy Days challenge is om stil te staan bij kleine geluksmomentjes en dat wil ik ook gewoon blijven doen! Ik wil alleen niet meer de verplichting voelen om het elke dag vast te leggen.
Ik wil aankomen
Begin dit jaar besloot ik om aan te gaan komen! Ik schreef een artikel over afvallen vs aankomen en deelde eind maart mijn eerste voortgang met jullie. Aankomen is, in mijn geval, niet eenvoudig en daar komen ook aardig wat extra ‘verplichtingen’ bij kijken. Veel eten, sporten, altijd meer eten dan waar je eigenlijk zin in hebt en vervolgens ben je de hele dag bezig met eten. Toen ik begon had ik een BMI van 17.8, inmiddels heb ik een BMI van 18.1. Woeptiedoep, wat een verschil, niet echt. Toch ben ik twee kilo aangekomen en daar ben ik blij mee. Voor nu ga ik even niet meer focussen op mijn gewicht. Ik ben er inmiddels achter dat het belangrijker is om gewoon goed in mijn vel te zitten en zowel mentaal als fysiek fit te zijn. Uiteraard blijf ik wel gewoon goed eten en sporten, maar laat ik de weegschaal even voor wat het is.
Een leven zonder suiker
Dit is nu precies zo’n voorbeeld van wat ik dan interessant vind, me helemaal obsessief in ga verdiepen en vervolgens tot de conclusie kom dat ik enorm veel van mezelf verwacht. Ik wil wel leven zonder suiker, maar het is praktisch onmogelijk aangezien echt overal suiker inzit. Het is een fulltime baan om suikervrij te leven. Komt ook nog bij dat ik een enorm dubio voor mezelf creëerde; want aankomen zit er volgens mij niet meer in op het moment dat je volledig suikervrij gaat leven. Daarom heb ik besloten om niet meer suikervrij te willen leven, maar gewoon iets bewuster met suiker om te gaan. Zo laat ik bijvoorbeeld de onwijs zoete ice tea staan en maak ik mijn eigen ice tea, zonder suiker of met enkel een zoetje.
Het is goed om doelen te hebben en hier naar toe te werken maar ik ben vervolgens iets te perfectionistisch waardoor de doelen veranderen in lasten. Ik wil proberen (ojee, dit klinkt weer als een doel) om meer te leven aan de hand van mindfulness technieken. Tevreden zijn met wat ik heb en hoe het nu is. Niet constant de behoefte hebben om alles anders of beter te willen.
Stellen jullie ook altijd zoveel doelen voor jezelf?
Ik ben ook zo iemand die iets heel interessant vind er zich daar dan volledig op stort, gefrustreerd raakt als het even niet mee zit en daar dan helemaal mee in de knoop kom. Vooral met mezelf dan. Voor mij is dat ook beter eten, gezonder leven. Ik juist omdat ik af wil vallen. Ik heb het nu ook wat los gelaten. Ik sport als ik zin heb (verbazingwekkend veel meer dan toen het ‘moest’) en stond vorige week na een maand weer op de weegschaal en zomaar drie kilo minder. Een balans vinden tussen ermee bezig zijn als een full time job en het geheel loslaten is moeilijk. Super moeilijk vind ik!
Wat goed! Gek is dat he? Dat als het niet meer moet het gewoon een fijner gevoel geeft. Wat betreft dat aankomen heb ik nu een beetje hetzelfde, natuurlijk wil ik nog wel aankomen, maar het moet niet. & Als ik dan op de weegschaal ga staan en ik ben een beetje afgevallen is dat geen wereldramp. Gewoon een kwestie van een positieve mindset! Niks moet, alles mag! 🙂
Leven in generatie Y is inderdaad echt niet altijd makkelijk, ook ik heb dat nu al ervaren (en ik ben 23) door m’n werk. Altijd maar druk zijn, en druk móeten zijn, vermoeiend is dat. Binnenkort maar eens een lesje yoga proberen!
Heel erg herkenbaar. Ik stel altijd doelen voor mezelf en ik krijg vaak van anderen te horen dat ik de lat veel te hoog leg. Dat is misschien wel zo, maar om mij heen zie ik veel mensen van alles doen en bereiken. Dan denk ik: “Dat wil ik ook.” Maar dan realiseer ik me ook dat ik niet teveel naar anderen moet ik kijken, maar meer op mezelf moet letten.
Klopt helemaal! Komt ook vaak wel door social media hoor! Je wordt continu geconfronteerd met successen van anderen waardoor je zelf ook steeds meer en steeds beter wilt. Het is inderdaad de kunst om te blijven doen wat je zelf wilt!
Ik heb serieus anderhalf uur gelegen nog een ‘doelen tabel’ zitten typen in Word. Waaronder; “Ik wil graag in het begin van 2015 kunnen zeggen dat ik zo goed als suikerloos eet”. Zo goed als, inderdaad, want 100% suikerloos heb ik gedaan, en nee, dat is echt geen succes. Ik ben de laatste tijd juist verslaafd aan suikers aangezien ik ongeveer 1,5 jaar lang amper suikers at. En dat is OOK niet wat ik wil. Dus, zo goed als lijkt me een goede middenweg. Ik denk dat dat voor jouw situatie ook zeker een goed idee is. Ik maak dus ook altijd doelen, inderdaad. En die prestatiedruk herken ik helaas ook, al komt die -gelukkig, eigenlijk- meer van mijn eigen brein dan van mensen om mij heen. Die zijn al gauw trots op me, en dat is natuurlijk heel fijn! Het is trouwens niet alleen maar slecht, doelen hebben. Je hebt dan wel iets om naartoe te werken en het helpt je om jezelf te ontwikkelen en weer dingen te leren (: Fijn artikel Laurie! X
Haha, vind het zo grappig dat je me Laurie noemt, moet ik echt hardop om lachen! Het is zeker ook goed hoor om doelen te hebben! Maar ik maak er, ook vanuit mijn eigen hoofdje, gewoon teveel. & Het is nooit goed. Het moet altijd beter en dat is zo vermoeiend en dat is waar ik mee wil stoppen. Wel doelen hebben en deze uitvoeren, maar niet op zo’n manier dat ik mezelf er gek mee maak.
Wat goed van je! Herken mezelf hier wel in. Ik stel ook veel doelen..
Dit is enorm herkenbaar. Alhoewel het wel minder is geworden naar mate ik ouder ben geworden. Voorheen wilde ik niets missen en alles doen, op een gegeven moment was ik zo moe ervan. Nu doe ik het rustiger aan en ik stel nog steeds wel veel doelen, maar ook haalbare doelen. En tot nu toe gaat me dat redelijk af.
Ja, dit is wel herkenbaar. Al wordt het de laatste tijd minder bij mij. Ik weet niet waardoor de verandering is gekomen, ik ga er eens over nadenken.
Fijn artikel. Knap dat je voor jezelf hebt gekozen en dat je je er bewust van bent natuurlijk! Ik stel ook veel doelen en challenges, maar heb ook met mezelf afgesproken dat ze wel haalbaar moeten zijn om het leuk te houden. Kan wel van amper water drinken naar alleen water drinken gaan, maar minimaal 1,5 liter per dag en de rest drankjes waar ik zin in heb geeft minder druk, en als ik dan eens zin heb in ijsthee oid heb ik ook niet het gevoel dat ik iets doe wat niet mag. En 10 kg afvallen is leuk, maar heb voor mezelf geen gewicht gesteld: zolang ik lekkerder in mijn vel zit ben ik veel blijer! Of dat nu 1,5 of 10 kilo minder is.
Denk dat die prestatiedruk ook voor een deel van social media afkomt. Iedereen om je heen plaatst fotos en teksten van ‘kijk eens hoe cool en interessant mijn leven wel niet is en watvoor spannende dingen ik wel niet doe en hoe druk ik het wel niet heb!’ Dit heb ik een hele tijd terug helemaal losgelaten, alsmede het facebook ‘bijhouden’. Wat een verademing dat ik nu alleen nog check als ik zin heb! En is dat vijf dagen niet zo, dan voel ik me ook niet schuldig of teleurgesteld.
Ik blijf doelen en challenges stellen maar dat doe ik voor mezelf en niet om bevestiging te krijgen van anderen. Ik denk dat je het anders inderdaad niet vol gaat houden 🙂
Wow, sorry, ik zie nu pas dat mijn comment van encyclopedie-formaat is!
Haha geen probleem, vind het juist een hele waardevolle comment! Social Media zorgt zeker voor een groot gedeelte van de druk! Facebook ben ik al helemaal mee gestopt, daar kijk ik inderdaad zo nu en dan eens en dan scroll ik er snel doorheen. Het is inderdaad beter denk ik om de doelen echt voor jezelf te maken en vooral haalbaar te maken zodat het niet gegarandeerd een enorme teleurstelling wordt.
Ik vind dat het goed is als je doelen stelt, anders kom je niet heel ver in het leven, alleen je moet ook je doelen durven aanpassen.
Ik heb er vroeger bijvoorbeeld altijd van gedroomd om actrice te worden, of zangeres. Ik wilde in ieder geval het podium op. Toen ik inzag wat voor een karig en moeilijk leven je dan leidt, besloot ik om van mijn doel af te zien. Echter gaf ik het niet op, maar nu doe ik een studie waarmee ik wel in de wereld van de podiumkunsten terecht kom, maar niet per se op het podium. Op deze manier verwezenlijk ik alsnog wel mijn doel, maar niet meer precies op de manier zoals ik dat vroeger voor ogen had!