Het is weer de tijd van de zomervakantie. De vakantieplanningen vliegen mij om de oren. Meetings worden met inachtneming van de vakantieplannen ingepland en ik krijg meerdere keren per week de vraag of ik ook nog op vakantie ga. Mijn antwoord is heel simpel, maar triggert wel een veel diepgaandere behoefte. Nee, ik heb geen vakantieplannen. Niet voor nu in ieder geval. Maar ik zou niets liever willen dan op vakantie gaan. Eventjes geen verplichtingen. Even een pauze van werk. Gewoon even rust. Weg van het 24/7 hebben van diabetes.
Lees meerNormaal gesproken eet ik op mijn diaversary een stukje appeltaart. Vooral omdat ik dat erg lekker vind en omdat het op gebied van diabetes altijd een uitdaging is. Vandaag, de dag waarop ik mijn 5-jarige diaversary vier, eet ik geen appeltaart, maar een koekje. Of misschien wel meerdere 😉 Ik had geen appeltaart in huis en vond het niet ‘noodzakelijk’ genoeg om in deze tijden van het coronavirus (COVID-19) de straat op te gaan voor alleen een stukje appeltaart.
Lees meerDaar lag ik dan. Vijf dagen lang in een ziekenhuisbed, naast drie gezellige omaatjes. Waar de tijd dankzij de verveling tergend traag leek te gaan, vloog het (extra lange) bezoekuur voorbij. Ondanks dat het al meer dan twee jaar geleden is, komt de woede zo nu en dan toch weer even opborrelen. In de tijd rondom mijn diagnose van diabetes type 1 hebben twee ziekenhuizen, of beter gezegd: twee specialisten van twee ziekenhuizen, laten zien dat ze hun diploma geneeskunde alles behalve waardig zijn. Ze hebben steken laten vallen waardoor ik onnodig laat ben gediagnosticeerd.
Lees meerVorig jaar ging ik op woensdag 22 april nietsvermoedend naar mijn werk. ’s Avonds lag er een pakketje op tafel met daarin de bloedglucosemeter die ik had besteld. Eventjes mijn bloedglucose meten zodat ik kon uitsluiten dat ik diabetes had. Google had het vast bij het verkeerde eind. Twee uur later zat ik bij de huisartsenpost en viel ik huilend in de armen van mijn vriend nadat ik was bestempeld als ‘nieuwe diabeet’.
Lees meerIn de maand november wordt er extra aandacht gevraagd voor diabetes. Zo vindt er in november een collecte plaats en wordt er ook door de media extra aandacht gevraagd. Vandaag op zaterdag 14 november is het world diabetes day. Gek maar waar, het voelt toch alsof je met zijn allen over heel de wereld een beetje verbonden bent. Ook ik wil graag om extra aandacht vragen, niet omdat ik op zoek ben naar meer begrip of lieve woorden, maar omdat de ziekte, met name diabetes type 1, voor sommige nog onbekend is of heel erg onderschat wordt. Daarom wil ik graag mijn emoties delen, die ik na de afgelopen zeven maanden sinds mijn diagnose ervaar of ervaren heb.
Lees meerEind mei vertelde Bas van de Goor op de open dag van Diabeter dat er vier fases zijn die je doorloopt tijdens de acceptatie van diabetes. Shock, leergierig, recalcitrant en routine. Shock? Check. Leergierig? Dubbel check! De recalcitrante fase hoopte ik over te slaan maar helaas zijn we elkaar een paar weken geleden toch tegengekomen. En ik kan je vertellen dat de recalcitrante fase een enorme bitch en sta in de weg is binnen mijn ontdekkingstocht naar de acceptatie van diabetes.
Lees meerDe laatste paar weken gaat er vanalles door mijn hoofd. Het is zoveel en zo complex, dat ik niet zo goed weet hoe ik het moet verwoorden, en dat terwijl ik normaal gesproken op papier een stuk beter uit mijn woorden kom. Ook nu ik zit te bedenken wat ik eigenlijk wil vertellen springen mijn gedachten van de hak op de tak. De emoties vliegen alle kanten op en ik ervaar een enorme prestatiedrang, maar waarom..?
Lees meerDe afgelopen weken heb ik enorm veel hartverwarmende reacties mogen ontvangen. Zowel online als offline. Nog geen acht uur na mijn opname in het ziekenhuis stond vriendinnetje Irenka voor mijn neus met een ballon. Eenmaal thuis kreeg ik een aantal kaartjes, e-mails en reacties op mijn artikelen, ook al was het lastig om de juiste woorden te vinden. Nogmaals heel erg bedankt allemaal, waardeer het echt zo enorm! Vaak kreeg ik te horen dat ik zo dapper ben, het allemaal zo goed en positief oppak en werd er enigszins geschokt gereageerd toen ik vertelde dat ik gewoon weer aan het werk was.
Lees meer