Voor de één is het makkelijk om wekenlang van huis te zijn; terwijl de ander het na twee dagen al lastig heeft. Het ontbreken van dagelijkse routines in een nieuwe omgeving kan ervoor zorgen dat er een verlangen ontstaat naar huis; ook wel bekend als het hebben van heimwee. Iedereen heeft wel eens last van heimwee. Maar in sommige gevallen kan het gevoel van heimwee zo overheersen; dat het lastig is om te genieten van een welverdiende vakantie of een leuk weekendje weg.
Heimwee is het gevoel van verlangen naar huis, of algemener gezegd, naar de geborgenheid en de zekerheden van het bekende – Wikipedia
Mijn persoonlijke ervaring met heimwee
Heimwee is iets wat mijn hele leven al wel terugkomt. Op het groep acht kamp heb ik als klein meisje welgeteld één nachtje doorgebracht. Volgens mij wist ik diezelfde avond al dat ik de volgende ochtend weer opgehaald zou worden. Huilen, huilen en nog eens huilen. Toendertijd werd ik er ook echt ziek van en was ik totaal niet meer voor rede vatbaar. Het vreemde feit doet zich voor dat ik dan weer totaal geen heimwee had als ik bijvoorbeeld een weekje bij mijn oma ging logeren. Inmiddels kom ik er dankzij de vele verschillende momenten waarop ik het gevoel van heimwee heb ervaren, beetje bij beetje achter wat voor mij de pijnpunten zijn.
Als ik het gevoel van heimwee ervaar komt dat niet alleen door het gemis van thuis; maar vooral door het gemis van mijn eigen plekje, eigen routines en het hebben van de mogelijkheid om mij even af te zonderen en mijn eigen ding te kunnen doen. Zeker in een omgeving waar ik mij niet op mijn gemak voel en er veel gevraagd wordt van mijn aanpassingsvermogen zorgt dit er al snel voor dat ik een gevoel van heimwee ervaar. In mijn geval word ik chagrijnig, toon ik totaal geen belangstelling meer en klap ik helemaal dicht. Gelukkig heb ik, zeker in het afgelopen jaar, een manier gevonden om er redelijk goed mee om te kunnen gaan. Daardoor weet ik het gevoel van heimwee in de meeste gevallen weet te verminderen.
Hoe verminder je het gevoel van heimwee?
Maak het bespreekbaar
Zorg ervoor dat je omgeving op de hoogte is. Door het hebben van heimwee bespreekbaar te maken zal je je meer op je gemak voelen; waardoor je er logischerwijs ook minder snel last van zal hebben. Hierdoor voorkom je ook scheve gezichten op het moment dat je misschien iets knorriger bent dan normaal en kan je ook geholpen worden waar mogelijk. Als je het gevoel van heimwee opkropt en er niet voor uit durft te komen maakt dat het alleen maar erger.
Zorg dat je wat te doen hebt
Als je op de bank gaat zitten wachten totdat je weer naar huis mag kruipen de uren langzaam voorbij… Ga op avontuur, maak een wandeling, bezoek een stadje of ga een groot rondje hardlopen! Zorg voor een grote todo lijst met dingetjes die je nog wilt doen. Zo heb je geen tijd om het gevoel van heimwee te ervaren. Als je niks te doen hebt ga je nadenken en kom je makkelijk in een neerwaartse spiraal terecht.
Blijf in contact, met mate
Op het moment dat je veel met het thuisfront in contact blijft maak je het voor jezelf alleen maar lastiger. Doordat je je onbewust afvraagt wat er thuis allemaal speelt heb je helemaal geen aandacht om bezig te zijn met de omgeving waar je op dat moment bent. Bel niet drie keer per dag met het thuisfront, maar bewaar al je verhalen voor één moment; dan heb je tenminste ook wat te vertellen. Je kan natuurlijk ook Facetimen of Skypen, maar soms kan dit het gevoel van heimwee alleen maar aanwakkeren.
Oefening baart kunst
Vorig jaar op Kreta had ik flink wat last van heimwee; Het was tenslotte de eerste keer dat ik voor zes dagen weg ging van mijn vriend en ons huis. Welke rol mijn nog niet gediagnostiseerde diabetes toen speelde weet ik niet. Maar aangezien ik een week later met een bizar hoog bloedglucose opgenomen werd in het ziekenhuis heeft het er ongetwijfeld mee te maken gehad. Waar het vorig jaar nog een hele kunst was om niet elke avond te huilen, had ik er tijdens de studiereis op Sicilië dit jaar bijna geen last van.
Voor vertrek zag ik er wel tegenop, maar eenmaal op Sicilië was er niks meer aan de hand. Het was inmiddels ook al de derde keer dat ik eventjes van huis was en dat ging deze keer prima! De reis was dan misschien ook wel korter én mijn bloedsuikers waren normaal; maar het enige moment waar ik écht naar mijn huis en vriend verlangde was toen ik een vervelend bericht kreeg en daardoor gewoon even thuis tegen mijn vriend aan wilde kruipen. Als je het gevoel uit de weg gaat door bijvoorbeeld thuis te blijven zal je nooit leren omgaan met het gevoel van heimwee. Oefening baart kunst!
Wat een goed artikel! Vroeger had ik ook last van Heimwee dus ik herken mij zeker wel in de punten die je bedrijft om het tegen te gaan. Die deed ik juist allemaal in het tegenovergestelde. Dus ja, logisch toch?
Dankjewel! Heb je er inmiddels minder last van?
Ik had vroeger erg veel last van heimwee. Tegenwoordig eens stuk minder. Het is iets waar je doorgaans wel overheen groeit volgens mij, dus zeker op latere leeftijd lijkt het me lastig om het echt bespreekbaar te maken. Ik mis inderdaad dan vooral het gevoel van routine en een vertrouwde omgeving. Bij de scouting waar ik vroeger bij zat gaven ze kinderen met heimwee speciale ‘heimwee pilletjes’ om het verdriet te verminderen. Waren eigenlijk gewoon gekleurde tic-tacs 😉
Haha, wat schattig!
Wat een goed artikel is dit!
Zelf ben ik 3 maand geleden verhuisd vanuit Friesland naar mijn vriend in Brabant. Ik heb daar werk gevonden en ik wil graag met mijn vriend samen een toekomst opbouwen (Samenwonen etc) Alleen wat het nu zo lastig maakt is de heimwee die ik na 3 maanden heb. Toen ik nog ging wandelen had ik er niet zoveel last van maar laatst kreeg ik zo een dip dat ik ook geen puf meer had om te gaan wandelen. Ook door het feit dat ik op mijn werk ineens overvraagd word. Ik heb zelf ook een aantal beperkingen (Autisme (PDD-NOS) lichte vorm, Stemmingsstoornis etc.) wat het voor mij lastig maakt om langer te gaan werken. Ik baal er zelf enorm van, het geld wat je krijgt voor een 20 jarige is zo ontzettend laag, dit merk je vooral als jezelf niet op die leeftijd lang kunt werken. Die paar uren dat ik werk kosten mij ontzettend veel energie. Ik wijk nu volledig af op het Heimwee verhaal. Ik ben een echt moederskindje, mijn moeder is voor mij echt een vriendin waarmee ik altijd ging winkelen, winkelen is namelijk mijn grootste hobby en dat mis ik heel erg. Nu winkel ik vaak alleen. Ik heb naast mijn werk geen vriendschappen in Brabant, op mijn werk zal ik die ook niet tegenkomen aangezien de mensen daar veel ouder dan mijzelf zijn. Naast dat ik dus ook Autisme heb en het lastig ook vind om vriendschappen te onderhouden. Ik zal je tips echt proberen op te volgen.