Soms voel je je heel erg nietig. Alsof je er niet toe doet en het allemaal niks voorstelt. Want wie ben je nu eigenlijk? Slechts één enkel persoon, tussen die zeven miljard anderen. En in ons kleine kikkerlandje? Daar zijn er nog 17 miljoen zoals jij. Het zijn stomme gedachten, waar je eigenlijk niet te lang bij stil moet staan maar de afgelopen twee weken heeft het me enorm bezig gehouden en voelde ik me even niet zo top.
Van de maan af gezien zijn we allen even groot.
– Eduard Douwes Dekker.
Bedankt meneer Eduard, dat had ik even nodig. Waar kan ik retourtje maan bestellen? Een tijdje terug heeft mijn ego een deuk opgelopen. Ik was in een gezelschap waar ik me zo ‘niets’ voelde, dat ik uren later nog steeds verdrietig was. Wie ben ik nou? Tussen al die succesvolle mensen? Wat wil ik eigenlijk? Hoewel het goed is om daar zo nu en dan bij stil te staan, merk ik dat ik er vooral onzeker en gestrest van word.
Waarom blog ik überhaupt? Ben ik interessant? Niet echt toch? Toen ik schreef over mijn quarterlife crisis vond ik dat fijn en werd dat graag gelezen. Maar als zo’n periode voorbij is, dan ga je er automatisch minder over schrijven. Hetzelfde geldt voor het hebben van diabetes. Ik vind het fijn om er over te schrijven, maar wil er niet continu bezig zijn. Verder leid ik een fijn leven, werk ik 32 uur in de week en probeer ik daarnaast zo zen mogelijk te zijn en leuke dingetjes te doen.
Ik ben dus geen grote, succesvolle, ambitieuze full-time blogger die elke maand duizenden euro’s verdient met het doen van leuke dingen en al drie boeken heeft geschreven. Waar ik over blog? Over van alles en nog wat. Ik ben niet geïnteresseerd in één specifiek onderwerp zoals interieur, fashion, beauty en reizen, maar vind het gewoon allemaal een beetje leuk. Maakt mij dat een minder persoon? Mag ik daarom niet trots zijn op mijzelf en mijn blog? Misschien ben ik nog een beetje zoekende, maar volgens mij is het belangrijk dat ik iets doe wat ik leuk vind en daar plezier aan beleef. Ongeacht wat sommige oogrollende ego’s daarvan vinden. Zo. Dat wilde ik even kwijt.
Elke keer dat ik me weer even klein of nietig voel, zal ik denken aan de uitspraak van Eduard. Ik ben niet klein. Van de maan af gezien, zijn wij allen even groot.
Wat een mooie gedachte, ja! En wat vervelend dat je er zo onzeker en gestrest van werd. Volgens mij mag je hartstikke trots zijn op dit plekje internet 🙂
“There are six billion people in the world
More or less
And it makes me feel quite small
But you’re the one I love the most of all”
XXX
Wat mooi, xxx <3
Hete kan zo naar zijn om je klein of minder te voelen in een bepaald gezelschap. We zijn allemaal uniek en we doen allemaal iets bijzonders, ook al lijkt het soms alsof een ander ‘meer’ of ‘beter’ doet. Die uitspraak van Eduard vind ik ook heel mooi en past perfect.
Herkenbaar gevoel soms. Die quote vind ik heel mooi! ♥
You go girl!
Een heel mooie quote! En je blogje is heel gezellig en perfect zoals ie is, hoef je je niet onzeker over te voelen 🙂
Lief, dankjewel <3
Mooi geschreven! En inderdaad helemaal waar, ik kan niets anders zeggen. Je kunt mensen ook niet echt vergelijken eigenlijk, iedereen is anders, doet andere dingen, maakt andere dingen mee etc.. Dat helpt mij altijd, om me dat te realiseren, als ik in zo’n bui ben die jij beschrijft.
Wat een mooie uitspraak! Ik heb zelf best vaak dat ik mezelf minder succesvol/populair/knap vind dan de rest in de ruimte. Maar als ik dan thuis kom, realiseer ik mezelf dat zij ook punten hebben die niet perfect zijn en dat iedereen geweldig op zijn of haar eigen manier is (oke wow, dat klinkt lekker zweverig). En ik heb er vrede mee. Als je gewoon blijft doen waar je blij van wordt, mag je trots zijn op jezelf!
Mooi dat je je het allemaal weer wat rationeler kan bekijken als je weer thuis bent. Niemand is ook perfect, goed om je dat dan te realiseren 🙂 Lieve reactie, dankjewel!
Dit is zo’n mooi stukje en gelijk heb je! Wat een prachtige uitspraak, klopt als een bus!
Een hele mooie uitspraak! Ik herken me heel erg in je stukje, je hebt het ook mooi omschreven! Het is precies waar ik de laatste tijd best vaak over nadenk. En inderdaad: het allerbelangrijkste is dat je iets doet waar je plezier in hebt, daar gaat het om!