Een tijdje terug liep ik door de stad, onderweg naar de metro. Het was vroeg en terwijl ik daar liep kwam er opeens een meisje naast me lopen. Niet écht naast me, maar gewoon een paar meter verderop. De schoenmaker kwam ons tegemoet lopen, hij was waarschijnlijk ook onderweg naar werk. Terwijl het meisje en ik langs de schoenmaker liepen zag ik hoe hij naar haar keek. Uitgebreid bestudeerde hij haar en staarde hij nog wat na. Waarom keek hij naar haar, waarom niet naar mij? Wat heeft zij dat ik niet heb..?
Stomme gedachte natuurlijk, want ik zou het zelfs een beetje ongemakkelijk gevonden hebben als hij zo naar mij gekeken had. De gedachte kwam automatisch. Maar inmiddels weet ik dat ik niks moet aantrekken van zo’n gedachte en laat ik hem varen.
Don’t undermine your worth by comparing yourself to others. It is because we are different that each one of us are special.
Vroeger als er zo’n gedachte in mij op kwam was ik er echt mee bezig. “Waarom krijgt zij zoveel rozen met valentijn en ik helemaal niks, nada noppes..?” – Nou en daar ging ik hoor, ik was lelijk, niet leuk, zou nooit een vriendje krijgen enzovoorts. Door dat soort gedachten werd ik mega onzeker. Eerlijk gezegd durf ik niet zo goed te zeggen wanneer de omslag geweest is. Toen ik een puber was hadden zulke gedachten erg veel impact en tegenwoordig doet het me niet meer zoveel en ben ik het een minuut later vergeten.
Laatst had ik ook zo’n stomme gedachte! Ik was op werk en er werden chocoladekoekjes uitgedeeld. Omdat er in zo’n koekje enorm veel koolhydraten zitten bedankte ik vriendelijk. Vervolgens toen het meisje tegenover mij genoot van haar chocoladekoekje dacht ik: “Zij heeft wel een fatsoenlijk afweersysteem die haar eigen cellen tenminste niet vernietigd”. Mijn gedachte was gecombineerd met een klein beetje jaloezie, waarom zij wel en ik niet. Al snel verdween mijn gedachte weer, maar hij was er wel.
Stop met vergelijken
Dat ik zulke gedachtes kan loslaten ben ik erg blij mee, maar eigenlijk zouden ze er niet eens moeten zijn. Iedereen is bijzonder, heeft zijn eigen plus- en minpunten en niemand is hetzelfde! Waarom zou je jezelf dan vergelijken met een ander? Lindsey schreef een tijdje terug over hoe je je door anderen kan laten inspireren en toen kwam ik eigenlijk pas tot het besef dat er een groot verschil zit tussen vergelijken of iemand anders bewonderen. Bij dat eerste zal je waarschijnlijk jezelf ‘de mindere’ vinden, terwijl het bij bewonderen juist iets positiefs is. Je bent tevreden met jezelf, maar raakt wel geïnspireerd door een ander. Vanaf nu ga ik proberen om de gedachtes die ik soms heb om te zetten naar een inspiratie, zo worden de gedachtes een stuk positiever! 🙂
Vergelijken jullie jezelf wel eens met een ander?
Mooi dat je hierover schrijft! ik probeer mezelf minder te vergelijken met anderen, maar soms is dat moeilijk. Ik ben dan jaloers op anderen die wel genoeg energie hebben voor een ‘normaal’ leven en die wel alles mogen eten . Maar deze gedachten maken je alleen maar negatief/depressief dus voortaan probeer ik te kijken naar wat ik wel kan of wat ik wel mag eten. Dat is niet altijd makkelijk maar je voelt je er wel 100x beter door.
Ik denk dat ieder mens zich wel eens vergelijkt met anderen. Het belangrijkste is wat je daar vervolgens mee doet: ga je in de put zitten of kan je het loslaten? Of werkt het zelfs als een motivatie?
Erg herkenbaar. Hoewel ik het nu al iets minder doe. Behalve op werkgebied dan. ‘Waarom loopt zijn/haar bedrijf wel ineens zo snel zo goed en dat van mij niet?’ bijvoorbeeld. Heel stom, want het slaat nergens op en het valt niet te vergelijken natuurlijk.
Het is moeilijk om die gedachten ‘uit’ te zetten, maar meestal weet ik mezelf weer met beide benen op de grond te zetten.
Super mooi geschreven. Het is helemaal waar wat je zegt. Iedereen is awesome op zijn/haar eigen manier, maar het is soms zo lastig om je niet met anderen te vergelijken…
Heel mooi geschreven. Mooi idee ook om het als inspiratie te kunnen zien. Nooit over nagedacht eigenlijk…. Gelukkig vergelijk ik mezelf steeds minder met anderen. Ik weet dat het me niet helpt. Dat ik uniek ben en dus altijd anders zal zijn dan anderen, zowel in positieve als negatieve zin, en dat is gewoon goed zo.
Goed stukje en ook heel herkenbaar. Ik betrap mezelf er ook vaak op dat ik mezelf met iets of iemand aan het vergelijken ben en dat is echt nooit positief. Naarmate ik ouder werd is het wel minder geworden inderdaad! Dan boeit het allemaal wat minder.
Om te vergelijken heb je iets nodig, een soort voeding die dit proces tot stand brengt -die jij beschrijft als de schoenmaker die haar aanstaart. Net zoals je iets ‘denkt’ te missen of juist nodig ‘denkt’ te hebben. Schuilt jezelf -vergelijken tot een ander, onder hetzelfde proces als -denken voor een ander. Uiteindelijk zijn het je eigen gedachtes die zoals jij zegt -Het negatieve en positieve eruit kan halen. Ja, je kan van -een in eerste instantie negatieve gedachtegang de zin/onzin onderzoeken en hier iets positiefs uit halen zo ook andersom. Je kan stoppen met het ‘invullen’, afstappen op de schoenmaker om het antwoord te achterhalen. Toch veranderd er weinig/niets aan de -waarom jij ‘vergelijkingen’ onderzoekt bij anderen. -Uiteindelijk zijn we zelf de vergelijking, de ander -negatief of positief
Liefs, ik
Wauw, heel mooi.
Het is echt iets menselijks om te vergelijken met anderen. Ik doe het continu. Gelukkig is het niet altijd negatief geladen zoals jaloezie, er kunnen ook mooie gedachtes uit komen.
Ik denk dat iedereen het doet! Het is alleen de truc je niet er door te laten beïnvloeden/het gevoel ervan te krijgen dat het gras bij een ander altijd groener is.
Wat heb je dit ontzettend mooi en inspirerend geschreven zeg. Ik moet eerlijk zeggen dat ik mezelf niet vaak op een negatieve manier met anderen vergelijk. Het is dus bij mij nooit “mooier, beter, leuker, grappiger”, maar inderdaad meer om inspiratie uit te halen en van te leren. Hoewel mij dit dus wel tijd heeft gekost hoor. Wijsheid komt met de jaren zeggen ze toch 😉 ? X