Verhuisd; de afgelopen vier weken

Daar ben ik weer vanuit de lucht. Het lijkt wel het enige moment te zijn waarop ik even rustig alles van mij af kan schrijven. Deze keer ben ik niet onderweg van Rotterdam naar Girona, maar van Girona naar huis. Mijn huis. Mijn eigen plekje. Het plekje dat hopelijk zeer binnenkort ook ’thuis’ is. Terwijl ik begin met het schrijven van dit artikel, luister ik naar een nummer met de volgende titel: “From here we move forward.” En zowel de muziek zelf, als de titel van het nummer triggerde mij om een korte update te schrijven over mijn nieuwe huis, de afgelopen vier weken en de verhuizing. Er is namelijk veel gebeurd!

Vier weken geleden vertelde ik over de oplevering en over de dagen dat ik met een verfroller en een verfkwast in mijn handen stond. Inmiddels heeft dit alles plaats gemaakt voor een flinke hoeveelheid verhuisdozen en gaat het met elke doos die ik uitpak al steeds meer als thuis voelen. Hoera!

De afgelopen vier weken

Het is niet makkelijk geweest, om het zo maar even kort samengevat te zeggen. Het gevoel van enthousiasme voor het nieuwe huis werd regelmatig overschaduwd door een gevoel van angst en dat doet het soms nog steeds. De angst voor het alleen zijn, de angst voor het diepe zwarte gat waar ik misschien nog in ga vallen, de angst dat we misschien de verkeerde keuze hebben gemaakt.

Maar als ik dan weer bezig was om van het nieuwe huis mijn plekje te maken, voelde het weer goed en realiseerde ik mij dat het allemaal wel goed komt. Ja, ik ga momenten hebben dat ik mij alleen voel, maar alleen zijn is tegelijkertijd iets waar ik op dit moment (blijkbaar) heel erg veel behoefte aan lijk te hebben. Ja, misschien gaat dat zwarte gat er zijn, maar het is niet erg om daar even in te vallen. Zolang ik maar niet vergeet om de ladder uit mijn schuurtje te pakken zodra ik begin te vallen, dan klim ik er zelf ook wel weer uit. En of het de verkeerde keuze is geweest om alleen verder te gaan; dat denk ik niet. Vooralsnog voelt het alsof we de juiste keuze hebben gemaakt, ondanks dat het niet altijd even makkelijk is.

Klussen en verhuizen

In de weken nadat ik alle wanden in het huis voorzien heb van een mooie verflaag, is er het nodige gebeurd. De vloer kreeg een opfrisbeurt, de raamdecoratie zorgde ervoor dat het meer als mijn thuis ging voelen en met een nieuwe wasmachine, koelkast, etc. werden er steeds meer stappen in de goede richting gezet. In de week voor de verhuizing zijn we druk bezig geweest met het verhuisklaar maken van zijn huis en het inpakken van dozen. Ik zeg bewust ‘zijn huis’, omdat ik elk ander woord op dit moment nog stom vind. Ex? Voormalig partner? Het klinkt allemaal zo naar en officieel. Terwijl dat het ook is, maar toch.

De verhuizing zelf ging soepel en mega snel! Net zoals bij de voorgaande verhuizingen hebben we een verhuisbedrijf ingehuurd om ons te helpen. De beste keuze ooit. Het mag wat kosten, maar het neemt een hele hoop zorgen en gedoe weg. Om acht uur ’s ochtends stonden de verhuizers voor de deur en om twee uur ’s middags was alles van het ene huis verhuisd naar twee huizen. Super fijn!

En dan heb je een eigen huis…

De eerste nacht was vreemd, maar ook fijn. Totaal onverwacht heb ik heerlijk geslapen en voelde het goed toen ik de volgende ochtend mijn ogen weer open deed en realiseerde dat ik in mijne nieuwe huis was. De komende weken ga ik aan de slag met het uitpakken van dozen, meubeltjes kopen, alles een plekje te geven en hier en daar wat klussen. Hopelijk kan ik snel laten zien hoe het huis langzaam verandert in een thuis.

Het gaat mooi worden!