Wandelen in Mayrhofen; Het avontuur

Twee dagen geleden schreef ik over de vakantie in Mayrhofen en hoewel alles wel zo’n beetje verteld is, leek het me leuk om nog over een specifiek onderdeel van de vakantie te vertellen, aangezien het een groot avontuur was! Dit is mijn laatste artikel over de vakantie naar Mayrhofen, beloofd! Na vier dagen skiën hadden we behoefte aan een dagje rust en besloten mijn vriend, vader en ik een stuk te gaan wandelen in Mayrhofen. We hadden een leuke route uitgestippeld aan de rand van Mayrhofen. We wilde écht wandelen, door de natuur, weg van de winkeltjes. Nou, dat hebben we geweten! 😉

Vanuit het dorp liepen we naar de ‘Ziller’ een mooie rivier die zo’n dertig kilometer door het Zillertal stroomt. We zochten naar het begin van de wandelroute en toen we dachten dat we het gevonden hadden, stonden we voor een klimmuur met aan de zijkant een klein wandelpad. Dit kan het niet zijn toch? Of wel? De klimmuur ging het niet worden, dus namen we het wandelpad, dat behoorlijk stijl omhoog ging. Er lag veel sneeuw, maar gelukkig hadden er al eerder mensen gewandeld en volgden we de voetstappen in de sneeuw. Dit was niet zomaar een wandeling, maar een halve overlevingstocht, zo gaaf! We waren erg blij dat we voor de vakantie goede wandelschoenen hadden gekocht. Tijdens het eerste gedeelte van de wandeling hadden we weinig houvast en vond ik het soms best gevaarlijk. Niet zo gek natuurlijk, aangezien het een stijl, besneeuwd en slingerend wandelpad was, zonder hekjes en dergelijke. Toen we gepasseerd werden door een groep jongeren op simpele gympen kregen we iets meer moed, als zij het kunnen, kunnen wij het ook!

Na een tijdje kwamen we een prachtig stukje natuur tegen, enorme ijspegels aan een rotswand, geweldig! Na een korte pauze gingen we verder. Halverwege de route was een ‘gasthaus’ en we keken erg uit naar een warm kopje chocolademelk of thee. Na een halfuur klimmen en klauteren zagen we het gasthaus, hoera! Eenmaal boven bleek het hartstikke gesloten te zijn en stond er een drankautomaat. Dat was niet de bedoeling! We vervolgden onze wandeling en genoten van de prachtige natuur en uitzichten met zo nu en dan een pauze om uit te rusten, want vermoeiend is zo’n wandeling wel!

Na de wandeling bergopwaarts moesten we natuurlijk ook weer naar beneden, waarvan je in eerste instantie denkt dat dat makkelijker zal zijn, maar door de verraderlijk gladde stukjes moesten we toch voorzichtig doen. Voor je het weet glij je zo een stuk naar beneden. Uiteindelijk is ook de tocht naar beneden goed gegaan en hebben we zo’n twee uur gewandeld en was het een groot avontuur! We hadden alledrie niet verwacht dat het zo’n spannende route zou zijn. Dankzij de middag wandelen in Mayrhofen hebben we de smaak te pakken en zijn we van plan om binnenkort ook mooie wandelingen te maken door de mooie natuurgebieden van Nederland. Wandelen is leuk!

Wandelen jullie wel eens? Hebben jullie goede tips voor mooie wandelingen in Nederland?